Tijdens onze battlefield tour naar Engeland moest ik natuurlijk denken aan die tijd dat Engeland helemaal alleen stond tegenover Nazi-Duitsland in de zomer van 1940. Na de val van Frankrijk was heel het vaste land van Europa bezet en moest Engeland het alleen opnemen tegen Nazi-Duitsland. Vanaf juli 1940 volgde er een ongekende luchtoorlog, waarin Göring dacht Engeland wel op de knieën te kunnen krijgen door de Royal Airforce vleugellam te maken. Vervolgens zouden dan de omgebouwde rijnaken het kanaal wel kunnen oversteken en kon de invasie van Engeland beginnen. Göring zat er naast. De RAF hield ondanks de uitputtende luchtoorlog toch stand. Het was wel kantje boord, want nadat de vliegvelden zwaar waren gebombardeerd en veel vliegtuigen verloren gegaan waren en de piloten bovendien uitgeput raakten, leek de luftwaffe de overhand te krijgen. Toen maakte Hitler een grote vergissing. Hij gaf de opdracht dat het snelle jachtvliegtuig Messerschmitt 109 G de veel langzamere Heinkel HE 111 bommenwerper moest begeleiden, waardoor de jachtvliegers beperkt werden in hun mogelijkheden. Bovendien werden uit wraak voor een Brits bombardement op Berlijn, de bombardementen gericht op Londen. Hierdoor kregen de Britten de tijd hun vliegvelden te repareren en de kapotte vliegtuigen te vervangen. De Spitfire en de Hurricane waren de befaamde jachtvliegtuigen van de Britten. Met name de Spitfire gaf de doorslag aan de overwinning van de luchtoorlog. De Britten hadden bovendien een nieuw wapen uitgevonden om zich te verdedigen: radar. Aan de kust waren diverse radarstations gebouwd. Weliswaar werden er enkele gebombardeerd, maar toch bleef de radar operationeel. Vanuit een Operations Room werden de Duitse bommenwerpers al waargenomen en aangegeven op een Plotting Tabel nog voordat ze de kust hadden bereikt. Hierop werden bakens verschoven die de posities van de Duitse bommenwerpers aangaven. Men keek van bovenaf op deze tafel waarop de stand van zaken te zien was. Aan de hand hiervan werden beslissingen genomen, zoals welke squadrons waar de lucht in moesten om de verdediging ter hand te nemen. De Britse squadrons stegen vervolgens op van diverse vliegvelden in Engeland en vielen de Duitse eskaders aan. Vooral Londen werd zwaar getroffen, maar ook Coventry werd gebombardeerd. De Battle of Britain duurde tot mei 1941. Toen had Hitler inmiddels al zijn tten om zich tot elke prijs te verzetten tegen Hitler en zijn nazisme. De strijd ging door! Engeland had de luchtslag gewonnen en werd de springplank voor de invasie van Europa op 6 juni 1944. Er zouden echter nog bittere jaren volgen van oorlog. Oorlog in Noord-Afrika en na de aanval van Japan op Pearl Harbour raakte Engeland ook betrokken in een langdurige oorlog in haar kolonie Birma. Maar de grote Britse oorlogsleider Winston Churchill zorgde er voor dat Engeland onverzettelijk bleef. Hij vormde de bron van inspiratie van de Britten om zich tegen elke prijs te verzetten tegen Hitler en het nazidom. De strijd ging door!

Een foto van Churchill, de sigaar in de mond en een Tommygun in de hand, vlak na de val van Frankrijk, toen Engeland alleen was komen te staan.

Op de avond van 19 juli 1940 deed Hitler in een grote rede voor de Duitse Rijksdag een laatste beroep op het 'gezond verstand' van Engeland.

Observatie van vijandelijke bommenwerpers boven Londen. Wanneer de Heinkels in zicht komen gaat het luchtalarm.

Aanval op Engeland september 1940.

Britse piloten spelen tijdens een korte pauze een damspel.

Een Dornier Do-17, vanwege de langgerekte vorm ook wel 'vliegend potlood' genoemd, nadert de krijtrotsen van Dover.

De jachtbommenwerper Messerschmitt Bf-110 boven de krijtrotsen van Dover.

Heinkel He-111 boven Londen. De rivier de Thames is duidelijk te zien.

Voortdurend werd de lucht geobserveerd om de vijandelijke vliegtuigen vroegtijdig te ontdekken.

Londen werd zwaar getroffen tijdens de Blitz.