Op de laatste dag van onze battlefield tour naar het Hurtgenwald op zondag 30 augustus 2009 bezochten we NS-Ordensburg Vogelsang dat gelegen is midden in het Eifel National Park. We werden rondgeleid door het complex door een Belgische gids die op Vogelsang gelegerd was gedurende zijn militaire diensttijd, toen het een Belgische kazerne was in de periode 1950-2006. Hij slaagde er in om tijdens de rondleiding aan dit beladen onderwerp een humoristische ondertoon te geven. Vogelsang was voor de oorlog gebouwd door nazi-architect Robert Ley. Het moest een opleidingsinstituut zijn voor het toekomstige partijkader in het Derde Rijk. De studenten werden Junkers genoemd. Ze stelden zich geheel in dienst van Hitler en zijn nazileer. In 1939 moesten de Junkers allen in het leger vanwege de inval in Polen. Hiermee kwam de opleiding stil te liggen. Tijdens de oorlog werd Vogelsang gebruikt als kazerne. Het raakte tegen het einde van de oorlog zwaar beschadigd. Na de oorlog werd Vogelsang een militaire legerplaats. Van 1945 tot 1950 voor de Amerikanen, maar vanaf 1950 werd het een Belgische legerplaats. In 2006 werd het complex teruggegeven aan de Bundesregerung en het is de bedoeling dat Vogelsang een centraal punt wordt in het natuurpark Eifel. Toen wij Vogelsang bezochten was het nog in behoorlijk originele staat. Mooi vond ik de filmzaal die de Belgen hadden gebouwd. Nog geheel in de stijl van de jaren '50.
De Junkers poseren voor het complex Vogelsang.
De grote eetzaal van Vogelsang.
De collegezaal
Luchtfoto van het imposante complex Vogelsang.
Bezoek van een Roemeense functionaris vergezeld door de architect van Vogelsang Dr. Robert Ley.
Vogelsang vormde een gesloten gemeenschap. Hoogtijdagen voor de Junkers vonden plaats op Vogelsang, zoals een huwelijksvoltrekking.
Natuurlijk kwam de Fuhrer Adolf Hitler ook op bezoek op Vogelsang. Hij arriveerde in zijn Mercedes en onder het brengen van de nazigroet verwelkomde de leiding en de Junkers hem.
Links hoe Vogelsang was. Het gebouw telde twee verdiepingen. Rechts de vergelijkingsfoto die ik maakte. Er is een verdieping verdwenen, maar het lijkt nog behoorlijk op hoe het was.
Het complex Vogelsang met bijgebouwen waarin de Junkers gehuisvest waren.
De Nazi's hielden van kunst met grote naakte beelden die groot waren en kracht uitdrukten. Bij Vogelsang stond dit beeld van een toortsdrager.
Opvallend was de grote toren van Vogelsang.
De eetzaal
In de ontspanningsruimte voor de Junkers bevond zich een open haard. Wanneer Veldmaarschalk Hermann Göring, hoofd van de Luftwaffe en plaatsvervanger van Hitler, een bezoek bracht aan Vogelsang stond hij graag bij deze open haard terwijl hij verhalen vertelde over de jacht en de vliegerij, terwijl de Junkers aan zijn lippen hingen. Van deze open haard maakte ik een vergelijkingsfoto.
De Junkers staan aangetreden op de appelplaats van Vogelsang.
De Ordensburg Vogelsang was een opleidingscentrum voor de opkomende nazi-elite. Jonge cadetten werden hier overtuigd dat ze van een superieur ras waren en dat het gerechtvaardigd was zich van andere mensen te ontdoen. De imposante architectuur demonstreerde de kracht van het ‘arische superras’. Echter, voor de geallieerden die Vogelsang in 1945 innamen, werd het een symbool van de overwinning van de democratie.
Ondanks dat er geen schot was gevuurd, gold het toch als een overwinning op nazi-Duitsland toen op 4 februari 1945 soldaten van de 9e Amerikaanse Infanterie Divisie Ordensburg (ordeburcht) Vogelsang innamen. In de jaren voor de oorlog diende het gigantische complex als een prestigieuze opleidingsplek voor een opkomende nazi-elite.
Maar, zoals Time Magazine toen ironisch opmerkte, “er paradeerden geen supermensen in de burcht Vogelsang”. Hoewel er geen grootscheepse vernietiging plaatsvond, konden de Amerikaanse soldaten het niet laten om hun wapens leeg te schieten op een aantal beelden die het superieure Germaanse ras symboliseerden.De nationaalsocialistische Ordensburg Vogelsang was een van de grootste bouwprojecten van het derde rijk. Het werd gebouwd in de jaren 30 in de stijl van een middeleeuwse burcht. Op een spectaculaire plek in de Eiffel, kijkt het uit over het meer van Urft. Het was duidelijk bedoeld om met zijn architectuur mensen te imponeren. Vogelsang werd het paradepaardje van het opschepperige nationaalsocialisme. Het doel was om hier de nationaalsocialistische leiders van de toekomst op te leiden. De jonge cadetten, junkers genaamd, werden militair, lichamelijk en geestelijk gedrild, vaak in een sfeer van ideologische en mystieke rituelen. Vogelsang gaf zijn cadetten de overtuiging dat ze een nieuwe elite vormden met een onvervreemdbaar recht op macht.
Met het uitbreken van de oorlog werden alle opleidingen gestaakt. Overtuigd van een arisch superioriteitsgevoel, schreven honderden Vogelsang studenten zich in voor het leger. Vele van hen kregen administratieve taken in het bezette Polen, Oekraïne, Wit-Rusland en de Baltische staten en speelden daarbij een rol in etnische zuiveringscampagnes en andere oorlogsmisdaden.
De Nazi's hielden van mystieke bijeenkomsten met fakkels in de donkere nacht. Dat gebeurde dus ook op Vogelsang.
Een soort tempel waarin de ubermensch aanbeden kan worden, met het doel de Junkers te vormen naar Nationaal Socialistische leer.
Gezicht op Vogelsang, met links nog te zien het beeld van de fakkeldrager.
Scholieren worden rondgeleid op Vogelsang.
Weer een vergelijkingsfoto. Nu de muziekplaats van Vogelsang. Boven trad het muziekkorps op en onder zoals ik de muziekplaats fotografeerde.
Ook het bordes van Vogelsang is nog vrijwel onveranderd. Boven zoals het was in de nazitijd. Onder is het bordes met op de achtergrond een gallerij nog steeds aanwezig. Zelfs de adelaar is nog duidelijk te zien op de vergelijkingsfoto die ik maakte.
Toen wij ons op de appelplaats van Vogelsang bevonden, werd er een promotiefilm gemaakt ten behoeve van het nationaal park Eifel, waarvan Vogelsang het centrum moet worden.
Deze opname maakte ik van de binnenplaats van Vogelsang. Kenmerkend zijn de donkerbruine leistenen, afkomstig uit het Eifengebergte, dat gebruikt is voor de bouw van Vogelsang.
Hier is nog de vorm van de adelaar in de muur te zien. Waar het raam zit zal wel het hakenkruis hebben gezeten.
Er is in feite niet zo heel veel veranderd aan het gebouw Vogelsang.
Opnieuw een vergelijkingsfoto. Nu van de toegangspoort tot Vogelsang.
Deze opnamen heb ik gemaakt toen ik over de gallerij van Vogelsang liep.
Vanaf 1950 tot 2006 was Vogelsang een Belgisch militair complex. Hier werden in de koude oorlog de Belgische militairen die in Duitsland gelegerd waren, gehuisvest.
We staan voor het hoofdgebouw van de destijds Belgische kazerne.
Deze foto maakte ik van het hoofdgebouw van de Belgische kazerne, onderdeel van Vogelsang. Kenmerkend is de gebruikte steensoort voor het gehele complex, dat gehaald is uit het Eifel gebergte.
Vanaf de appelplaats een schitterend uitzicht over de Eifel.
De bioscoop die de Belgen bouwden op Vogelsang.
Toen de Belgische strijdkrachten werden gelegerd op Volgelsang, bouwden ze een prachtige bioscoopzaal. Ademt de sfeer van de jaren '50.
Bij de ingangspoort van Vogelsang is dit mooie houtsnijwerk te zien. Het is een adelaar met een lantaarn in zijn bek.
Deze adelaar zag ik bij de ingang van Vogelsang. Blijkbaar was de bovenste helft er afgehakt.
In 1945 werd Vogelsang door de Amerikanen zwaar beschadigd aangetroffen.
In 1945 werd Vogelsang door de Amerikanen zwaar beschadigd aangetroffen.
Vogelsang was tijdens de koude oorlog een oefenterrein voor de geallieerde strijdkrachten in Duitsland.
Vogelsang was tijdens de koude oorlog een oefenterrein voor de geallieerde strijdkrachten in Duitsland.
Bruggenbouw kamp Vogelsang.
Legeroefening bij kamp Vogelsang tijdens de Koude Oorlog.
Het bezoek aan Ordensburg Vogelsang vormde het sluitstuk van de battielfield tour Hürtgenwald.
