8 december 2022 was de droevigste dag van mijn leven. Samen met mijn vrouw en kinderen heb ik mijn moeder ten grave gedragen. Na de ernstige ziekte dementie en epileptische aanvallen is mijn dappere sterke moeder na drie jaar moedige strijd uiteindelijk overleden op 2 december 2022. Een liefdevolle uitvaart in kleine kring. Ik weet dat ze nu veilig in Jezus' armen is. Kort voor haar dood had ze het nog over psalm 146:2. De Heer wil ik loven zolang als ik ben, mijn God psalmzingen zolang ik besta. Verder zei ze dat God bestaat en dat het wonderbaarlijk is. Ze zag de grote schare die niemand tellen kan aan de glazen zee. En verder zei ze nog dat anderen haar nog voor gingen. Haar laatste woorden waren: het is voorbij.
In diepe ontroering en dankbaarheid, wel met groot verdriet maar getroost door de zekerheid dat ze gered is voor de eeuwigheid, sta ik aan haar graf.
Er valt een enorm gat in mijn leven. Drie jaar intensieve mantelzorg, de belangen van mijn moeder behartigen en de dagelijkse bezoeken in eerst het verzorgingshuis en later het verpleeghuis eisten al mijn aandacht op. Nu is opeens alles voorbij. Het is nu heel stil geworden.
Ik ben overigens blij dat ik dit alles voor mijn lieve moeder heb kunnen en mogen doen.
Moge zij rusten in vrede.
Mijn moeder Trijntje Suzanna saak - de Boer Sap overleed in Borger op 94 jarige leeftijd. Samen met mijn vrouw was ik er bij. Trijntje werd geboren op 8 april 1928 in Onstwedde. Ze groeide op in een gezin van 9 kinderen. Of eigenlijk 10, maar dat kindje was kort na de geboorte overleden. Ze trouwde met mijn vader in 1951. Eerst woonden ze in Groningen, waar ik ben geboren. In 1960 verhuisden ze naar Gouda, toen mijn vader ging werken bij de SHV in Utrecht. Toen vader directeur van de PAM in Duitsland werd, droeg mijn moeder de zorg voor het gezin doordeweeks grotendeels zelf. De aankoop van een weekendhuisje was de reden dat ons gezin vanaf 1972 veel in Ermelo te vinden was. Er ontstonden contacten met buren, er werden vriendschapen gesloten en er waren vaste koffieafspraken. Toen mijn vader in 1988 overleed, ontstond er meer ruimte om dingen te doen waar ze zelf zo van kon genieten: de kleinkinderen haar tuin, schilderen, op stap met haar zus Alma die ook in Ermelo woonde, enzovoorts. Trijntje voelde zich erg betrokken op andere mensen. Ze leefde mee met wie problemen kende, was geïnteresseerd of stak een helpende hand uit. De kerk was haar lief. Ze bezocht - zolang ze daartoe in staat was - de diensten in de Immanuelkerk. En ook het Ermelo's mannenkoor had een speciaal plekje in haar hart. Liederen namen een belangrijke plaats in in haar leven. Ze had altijd muziek aan staan en zong geregeld ook zelf - meestal een christelijk lied. Ze geloofde in God en kon daar ook wel wat woorden aan geven, maar ze zong er vooral van. In de dankdienst voor haar leven stond dan ook Psalm 146 centraal, zoals boven de rouwkaart: 'Ik zal de Here loven mijn leven lang, mijn God psalmzingen, zolang ik nog ben. Mijn moeder Trijntje Suzanna Saak - de Boer Sap is op donderdag 8 december vanuit de aula van de Varenhof begraven op begraafplaats Koningsvaren in Ermelo. Mijn moeder is nu veilig in Jezus' armen.
Mijn moeder is overleden in de adventstijd. De tijd waarin we uit zien naar het kerstfeest. Het feest van de geboorte van Jezus Christus. God is mens geworden en heeft onder ons gewoond. Om door Zijn lijden en sterven eeuwig leven te geven aan een ieder die in Hem gelooft. Daarom geloven we dat mijn moeder veilig in Jezus' armen is.
Mijn moeder met haar schoondochter Elly voor moeder haar huis in Ermelo waar ze zo gehecht aan was. We hebben vele dierbare herinneringen aan onze bezoeken aan haar.
Mijn vrouw Elly is een enorme steun voor mij. Samen vinden we troost in deze moeilijke tijd van stilte en gemis. Moeder is in onze gedachten in deze kersttijd en we branden een kaarsje voor haar.
15-8-2023 Grafmonument geplaatst
Vandaag is het grafmonument op het graf van mijn ouders geplaatst op begraafplaats Koningsvaren te Ermelo.